kyrkja
Icelandic
Etymology
From Old Norse kyrkja, kvirkja, from Proto-Germanic *kwirkwijaną.
Verb
kyrkja (weak verb, third-person singular past indicative kyrkti, supine kyrkt)
Conjugation
kyrkja — active voice (germynd)
infinitive (nafnháttur) |
að kyrkja | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
kyrkt | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
kyrkjandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég kyrki | við kyrkjum | present (nútíð) |
ég kyrki | við kyrkjum |
þú kyrkir | þið kyrkið | þú kyrkir | þið kyrkið | ||
hann, hún, það kyrkir | þeir, þær, þau kyrkja | hann, hún, það kyrki | þeir, þær, þau kyrki | ||
past (þátíð) |
ég kyrkti | við kyrktum | past (þátíð) |
ég kyrkti | við kyrktum |
þú kyrktir | þið kyrktuð | þú kyrktir | þið kyrktuð | ||
hann, hún, það kyrkti | þeir, þær, þau kyrktu | hann, hún, það kyrkti | þeir, þær, þau kyrktu | ||
imperative (boðháttur) |
kyrk (þú) | kyrkið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
kyrktu | kyrkiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
kyrkjast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive (nafnháttur) |
að kyrkjast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
kyrkst | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
kyrkjandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég kyrkist | við kyrkjumst | present (nútíð) |
ég kyrkist | við kyrkjumst |
þú kyrkist | þið kyrkist | þú kyrkist | þið kyrkist | ||
hann, hún, það kyrkist | þeir, þær, þau kyrkjast | hann, hún, það kyrkist | þeir, þær, þau kyrkist | ||
past (þátíð) |
ég kyrktist | við kyrktumst | past (þátíð) |
ég kyrktist | við kyrktumst |
þú kyrktist | þið kyrktust | þú kyrktist | þið kyrktust | ||
hann, hún, það kyrktist | þeir, þær, þau kyrktust | hann, hún, það kyrktist | þeir, þær, þau kyrktust | ||
imperative (boðháttur) |
kyrkst (þú) | kyrkist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
kyrkstu | kyrkisti * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
kyrktur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
kyrktur | kyrkt | kyrkt | kyrktir | kyrktar | kyrkt | |
accusative (þolfall) |
kyrktan | kyrkta | kyrkt | kyrkta | kyrktar | kyrkt | |
dative (þágufall) |
kyrktum | kyrktri | kyrktu | kyrktum | kyrktum | kyrktum | |
genitive (eignarfall) |
kyrkts | kyrktrar | kyrkts | kyrktra | kyrktra | kyrktra | |
weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
kyrkti | kyrkta | kyrkta | kyrktu | kyrktu | kyrktu | |
accusative (þolfall) |
kyrkta | kyrktu | kyrkta | kyrktu | kyrktu | kyrktu | |
dative (þágufall) |
kyrkta | kyrktu | kyrkta | kyrktu | kyrktu | kyrktu | |
genitive (eignarfall) |
kyrkta | kyrktu | kyrkta | kyrktu | kyrktu | kyrktu |
Norwegian Nynorsk
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.