leggja
Faroese
Etymology
From Old Norse leggja, from Proto-Germanic *lagjaną.
Verb
leggja (third person singular past indicative legði, third person plural past indicative løgdu, supine lagt)
Conjugation
v-20 | ||||
infinitive | leggja | |||
---|---|---|---|---|
present participle | leggjandi | |||
past participle a8 | lagdur | |||
supine | lagt | |||
number | singular | plural | ||
person | first | second | third | all |
indicative | eg | tú | hann/hon/tað | vit, tit, teir/tær/tey, tygum |
present | leggi | leggur | leggur | leggja |
past | legði | legði | legði | løgdu |
imperative | – | tú | – | tit |
present | — | leggj! | — | leggjið! |
leggja aftrat
- to add
Icelandic
Etymology
From Old Norse leggja, from Proto-Germanic *lagjaną.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈlɛcːa/
- Rhymes: -ɛcːa
Verb
leggja (weak verb, third-person singular past indicative lagði, supine lagt)
- (transitive, governs the accusative) to lay, to put deriv. syn.
- Leggðu bókina niður.
- Put the book down.
- (transitive, governs the accusative) to lay (stones, tiles, a road), to pave syn.
- Að leggja hellur.
- To pave.
- Að leggja veg.
- To pave a road.
- Að leggja hellur.
- (transitive, governs the accusative) to jab, thrust deriv. syn.
- (transitive, intransitive, governs the dative) to park (a vehicle) syn.
- Ég kann ekki að leggja.
- I don't know how to park.
- Hvernig gekk að leggja bílnum?
- How did parking the car go?
- (impersonal, with dative) to cover with ice, freeze over
- Tjörnina lagði.
- The lake froze over.
- (impersonal, with dative, of smoke, smell, etc.) to waft (over an area, room, etc.)
- Reykinn lagði um húsið.
- The smoke filled the house.
Conjugation
This verb needs an inflection-table template.
Synonyms
Derived terms
- leggja að einhverjum að gera
- leggja að veði
- leggja að velli
- leggja af
- leggja af mörkum
- leggja af stað
- leggja aftur
- leggja á
- leggja áherslu á
- leggja á minnið
- leggja á vöru
- leggja beisli við hest
- leggja frá landi
- leggja frá sér
- leggja fyrir
- leggja fyrir sig
- leggja hatur á
- leggja hendur á
- leggja inn
- leggja í
- leggja í hann
- leggja í sölurnar
- leggja í vana sinn
- leggja land undir fót
- leggja lag sitt við
- leggja mikið á sig
- leggja mikið upp úr
- leggja niður
- leggja niður fyrir sér
- leggja niður matvæli
- leggja orð í belg
- leggja rækt við
- leggja saman
- leggja sér til munns
- leggja sig
- leggja sig í líma
- leggja sig niður við
- leggjast
- leggja stein í götu
- leggjast illa í
- leggja til
- leggja til hliðar
- leggja til málanna
- leggja undir
- leggja undir sig land
- leggja upp
- leggja upp laupana
- leggja út
- leggja út af
- leggja út í
- leggja út peninga
- lagning
- undir hælinn lagt, vera undir hælinn lagt
Norwegian Nynorsk
Pronunciation
- IPA(key): /²lɛjːɑ/
Verb
leggja (present tense legg, past tense la, past participle lagt, passive infinitive leggjast, present participle leggjande, imperative legg)
- lay; put something in a horizontal position
- Eg legg det her.
- I'll put it here.
- to build, make.
- to spread out.
leggja att
- to leave, leave behind
- Eg legg att nokon bøker som eg ikkje treng meir.
- I will leave (behind) some books that I don't need anymore.
- Eg legg att nokon bøker som eg ikkje treng meir.
Derived terms
Old Norse
Etymology
From Proto-Germanic *lagjaną (“to lay, place”). Cognate with Old English lecgan, Old Frisian ledza, lega, leia, Old Saxon leggian, Old Dutch leggen, Old High German leggen, Gothic 𐌻𐌰𐌲𐌾𐌰𐌽 (lagjan).
Verb
leggja (singular past indicative lagði, plural past indicative lǫgðu, past participle lagðr)
Conjugation
infinitive | leggja | |
---|---|---|
present participle | leggjandi | |
past participle | lagðr | |
indicative | present | past |
1st-person singular | legg | lagða |
2nd-person singular | leggr | lagðir |
3rd-person singular | leggr | lagði |
1st-person plural | leggjum | lǫgðum |
2nd-person plural | leggið | lǫgðuð |
3rd-person plural | leggja | lǫgðu |
subjunctive | present | past |
1st-person singular | leggja | legða |
2nd-person singular | leggir | legðir |
3rd-person singular | leggi | legði |
1st-person plural | leggim | legðim |
2nd-person plural | leggið | legðið |
3rd-person plural | leggi | legði |
imperative | present | |
2nd-person singular | legg | |
1st-person plural | leggjum | |
2nd-person plural | leggið |
infinitive | leggjask | |
---|---|---|
present participle | leggjandisk | |
past participle | lagzk | |
indicative | present | past |
1st-person singular | leggjumk | lǫgðumk |
2nd-person singular | leggsk | lagðisk |
3rd-person singular | leggsk | lagðisk |
1st-person plural | leggjumsk | lǫgðumsk |
2nd-person plural | leggizk | lǫgðuzk |
3rd-person plural | leggjask | lǫgðusk |
subjunctive | present | past |
1st-person singular | leggjumk | legðumk |
2nd-person singular | leggisk | legðisk |
3rd-person singular | leggisk | legðisk |
1st-person plural | leggimsk | legðimsk |
2nd-person plural | leggizk | legðizk |
3rd-person plural | leggisk | legðisk |
imperative | present | |
2nd-person singular | leggsk | |
1st-person plural | leggjumsk | |
2nd-person plural | leggizk |
Descendants
References
- leggja in Geir T. Zoëga (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press