ljúga
Icelandic
Etymology
From Old Norse ljúga (“to lie”), from Proto-Germanic *leuganą, from Proto-Indo-European *lewgʰ-.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈljuːa/
- Rhymes: -uːa
Verb
ljúga (strong verb, third-person singular past indicative laug, third-person plural past indicative lugu, supine logið)
- (transitive, intransitive, governs the dative) to lie, to tell lies [about something]
- Colossians 3:9
- Ljúgið ekki hver að öðrum, því þér hafið afklæðst hinum gamla manni með gjörðum hans.
- Do not lie to each other, since you have taken off your old self with its practices.
- Ljúgið ekki hver að öðrum, því þér hafið afklæðst hinum gamla manni með gjörðum hans.
- Hún lýgur alltaf að mér.
- She's always lying to me.
- Ertu að ljúga?
- Are you lying?
- Að ljúga til nafns.
- To lie about one's name.
- Hún laug því að honum að hún væri ógift.
- She lied to him about being unmarried.
- Ég er á þrettán bíla. — Þú lýgur því!
- I own thirteen cars. — That's a lie!
- Hann lýgur því að hann eigi bíl.
- He's lying about having a car.
- Colossians 3:9
- (transitive, governs the accusative) to lie to someone, to tell lies to someone
- Stjórnmálamenn hafa logið þig fullan!
- Politicians have filled you with lies!
- Stjórnmálamenn hafa logið þig fullan!
- (transitive, governs the dative) to lie about something, to tell lies about something
Conjugation
ljúga — active voice (germynd)
infinitive (nafnháttur) |
að ljúga | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
logið | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
ljúgandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég lýg | við ljúgum | present (nútíð) |
ég ljúgi | við ljúgum |
þú lýgur | þið ljúgið | þú ljúgir | þið ljúgið | ||
hann, hún, það lýgur | þeir, þær, þau ljúga | hann, hún, það ljúgi | þeir, þær, þau ljúgi | ||
past (þátíð) |
ég laug | við lugum | past (þátíð) |
ég lygi | við lygjum |
þú laugst | þið luguð | þú lygir | þið lygjuð | ||
hann, hún, það laug | þeir, þær, þau lugu | hann, hún, það lygi | þeir, þær, þau lygju | ||
imperative (boðháttur) |
ljúg (þú) | ljúgið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
ljúgðu | ljúgiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
loginn — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
loginn | login | logið | lognir | lognar | login | |
accusative (þolfall) |
loginn | logna | logið | logna | lognar | login | |
dative (þágufall) |
lognum | loginni | lognu | lognum | lognum | lognum | |
genitive (eignarfall) |
logins | loginnar | logins | loginna | loginna | loginna | |
weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
logni | logna | logna | lognu | lognu | lognu | |
accusative (þolfall) |
logna | lognu | logna | lognu | lognu | lognu | |
dative (þágufall) |
logna | lognu | logna | lognu | lognu | lognu | |
genitive (eignarfall) |
logna | lognu | logna | lognu | lognu | lognu |
Derived terms
Derived terms
- ekki á logið (það er ekki á hann logið)
- ljúga að
- ljúga eins og maður er langur til
- ljúga í
- ljúga í eyðurnar
- ljúga í opin augu
- ljúga í skörðin
- ljúga sig út úr
- ljúga til um
- ljúga upp á
- ljúga upp í opið geðið á
Old Norse
Etymology
From Proto-Germanic *leuganą. Cognates with Old English lēoġan (Modern English lie), Old Saxon liogan, Dutch liegen, Old High German liogan (German lügen), Gothic 𐌻𐌹𐌿𐌲𐌰𐌽 (liugan). Ultimately from Proto-Indo-European *lewgʰ-. Indo-European cognates include Lithuanian lūgoti.
Conjugation
Conjugation of ljúga — active (strong class 2)
infinitive | ljúga | |
---|---|---|
present participle | ljúgandi | |
past participle | loginn | |
indicative | present | past |
1st-person singular | lýg | ló, laug |
2nd-person singular | lýgr | lótt, laugt |
3rd-person singular | lýgr | ló, laug |
1st-person plural | ljúgum | lugum |
2nd-person plural | ljúgið | luguð |
3rd-person plural | ljúga | lugu |
subjunctive | present | past |
1st-person singular | ljúga | lyga |
2nd-person singular | ljúgir | lygir |
3rd-person singular | ljúgi | lygi |
1st-person plural | ljúgim | lygim |
2nd-person plural | ljúgið | lygið |
3rd-person plural | ljúgi | lygi |
imperative | present | |
2nd-person singular | ljúg | |
1st-person plural | ljúgum | |
2nd-person plural | ljúgið |
Conjugation of ljúga — mediopassive (strong class 2)
infinitive | ljúgask | |
---|---|---|
present participle | ljúgandisk | |
past participle | logizk | |
indicative | present | past |
1st-person singular | ljúgumk | lugumk |
2nd-person singular | lýgsk | lózk, laugzk |
3rd-person singular | lýgsk | lósk, laugsk |
1st-person plural | ljúgumsk | lugumsk |
2nd-person plural | ljúgizk | luguzk |
3rd-person plural | ljúgask | lugusk |
subjunctive | present | past |
1st-person singular | ljúgumk | lygumk |
2nd-person singular | ljúgisk | lygisk |
3rd-person singular | ljúgisk | lygisk |
1st-person plural | ljúgimsk | lygimsk |
2nd-person plural | ljúgizk | lygizk |
3rd-person plural | ljúgisk | lygisk |
imperative | present | |
2nd-person singular | ljúgsk | |
1st-person plural | ljúgumsk | |
2nd-person plural | ljúgizk |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.