rukka
Finnish
Etymology
Borrowing from Proto-Germanic *rukkaz. The original sense was "a coat/dress made of reindeer fur". For the semantic shift compare parka and raasu.
Usage notes
Mostly used in compounds, but can be also used alone.
Declension
| Inflection of rukka (Kotus type 10/koira, kk-k gradation) | |||
|---|---|---|---|
| nominative | rukka | rukat | |
| genitive | rukan | rukkien | |
| partitive | rukkaa | rukkia | |
| illative | rukkaan | rukkiin | |
| singular | plural | ||
| nominative | rukka | rukat | |
| accusative | nom. | rukka | rukat |
| gen. | rukan | ||
| genitive | rukan | rukkien rukkainrare | |
| partitive | rukkaa | rukkia | |
| inessive | rukassa | rukissa | |
| elative | rukasta | rukista | |
| illative | rukkaan | rukkiin | |
| adessive | rukalla | rukilla | |
| ablative | rukalta | rukilta | |
| allative | rukalle | rukille | |
| essive | rukkana | rukkina | |
| translative | rukaksi | rukiksi | |
| instructive | — | rukin | |
| abessive | rukatta | rukitta | |
| comitative | — | rukkineen | |
Icelandic
Pronunciation
- IPA(key): /ˈrʏhka/
- Rhymes: -ʏhka
Verb
rukka (weak verb, third-person singular past indicative rukkaði, supine rukkað)
- to collect payment from (someone)
Conjugation
rukka — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að rukka | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
rukkað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
rukkandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég rukka | við rukkum | present (nútíð) |
ég rukki | við rukkum |
| þú rukkar | þið rukkið | þú rukkir | þið rukkið | ||
| hann, hún, það rukkar | þeir, þær, þau rukka | hann, hún, það rukki | þeir, þær, þau rukki | ||
| past (þátíð) |
ég rukkaði | við rukkuðum | past (þátíð) |
ég rukkaði | við rukkuðum |
| þú rukkaðir | þið rukkuðuð | þú rukkaðir | þið rukkuðuð | ||
| hann, hún, það rukkaði | þeir, þær, þau rukkuðu | hann, hún, það rukkaði | þeir, þær, þau rukkuðu | ||
| imperative (boðháttur) |
rukka (þú) | rukkið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| rukkaðu | rukkiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
rukkast — mediopassive voice (miðmynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að rukkast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
rukkast | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
rukkandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég rukkast | við rukkumst | present (nútíð) |
ég rukkist | við rukkumst |
| þú rukkast | þið rukkist | þú rukkist | þið rukkist | ||
| hann, hún, það rukkast | þeir, þær, þau rukkast | hann, hún, það rukkist | þeir, þær, þau rukkist | ||
| past (þátíð) |
ég rukkaðist | við rukkuðumst | past (þátíð) |
ég rukkaðist | við rukkuðumst |
| þú rukkaðist | þið rukkuðust | þú rukkaðist | þið rukkuðust | ||
| hann, hún, það rukkaðist | þeir, þær, þau rukkuðust | hann, hún, það rukkaðist | þeir, þær, þau rukkuðust | ||
| imperative (boðháttur) |
rukkast (þú) | rukkist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| rukkastu | rukkisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
rukkaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
rukkaður | rukkuð | rukkað | rukkaðir | rukkaðar | rukkuð | |
| accusative (þolfall) |
rukkaðan | rukkaða | rukkað | rukkaða | rukkaðar | rukkuð | |
| dative (þágufall) |
rukkuðum | rukkaðri | rukkuðu | rukkuðum | rukkuðum | rukkuðum | |
| genitive (eignarfall) |
rukkaðs | rukkaðrar | rukkaðs | rukkaðra | rukkaðra | rukkaðra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
rukkaði | rukkaða | rukkaða | rukkuðu | rukkuðu | rukkuðu | |
| accusative (þolfall) |
rukkaða | rukkuðu | rukkaða | rukkuðu | rukkuðu | rukkuðu | |
| dative (þágufall) |
rukkaða | rukkuðu | rukkaða | rukkuðu | rukkuðu | rukkuðu | |
| genitive (eignarfall) |
rukkaða | rukkuðu | rukkaða | rukkuðu | rukkuðu | rukkuðu | |
See also
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.