έντονος
Grec
Étymologie
- Du grec ancien ἔντονος, éntonos.
Adjectif
| cas | singulier | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | έντονος | έντονη | έντονο | |||
| génitif | έντονου | έντονης | έντονου | |||
| accusatif | έντονο | έντονη | έντονο | |||
| vocatif | έντονε | έντονη | έντονο | |||
| cas | pluriel | |||||
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | έντονοι | έντονες | έντονα | |||
| génitif | έντονων | έντονων | έντονων | |||
| accusatif | έντονους | έντονες | έντονα | |||
| vocatif | έντονοι | έντονες | έντονα | |||
έντονος (éndonos) \ˈɛn.dɔ.nɔs\
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.