αγράμματος
Grec
Étymologie
- Du grec ancien ἀγράμματος, agrámmatos (« illetté »).
Adjectif
| cas | singulier | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | αγράμματος | αγράμματη | αγράμματο | |||
| génitif | αγράμματου | αγράμματης | αγράμματου | |||
| accusatif | αγράμματο | αγράμματη | αγράμματο | |||
| vocatif | αγράμματε | αγράμματη | αγράμματο | |||
| cas | pluriel | |||||
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | αγράμματοι | αγράμματες | αγράμματα | |||
| génitif | αγράμματων | αγράμματων | αγράμματων | |||
| accusatif | αγράμματους | αγράμματες | αγράμματα | |||
| vocatif | αγράμματοι | αγράμματες | αγράμματα | |||
ἀγράμματος \a.ˈɡɾa.ma.tɔs\
Dérivés
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.