αιμόφυρτος
Grec
Étymologie
- Du grec ancien αἱμόφυρτος, haimóphurtos.
Adjectif
| cas | singulier | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | αιμόφυρτος | αιμόφυρτη | αιμόφυρτο | |||
| génitif | αιμόφυρτου | αιμόφυρτης | αιμόφυρτου | |||
| accusatif | αιμόφυρτο | αιμόφυρτη | αιμόφυρτο | |||
| vocatif | αιμόφυρτε | αιμόφυρτη | αιμόφυρτο | |||
| cas | pluriel | |||||
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | αιμόφυρτοι | αιμόφυρτες | αιμόφυρτα | |||
| génitif | αιμόφυρτων | αιμόφυρτων | αιμόφυρτων | |||
| accusatif | αιμόφυρτους | αιμόφυρτες | αιμόφυρτα | |||
| vocatif | αιμόφυρτοι | αιμόφυρτες | αιμόφυρτα | |||
αιμόφυρτος (emófirtos) \ɛ.ˈmɔ.fiɾ.tɔs\
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.