ανάπηρος
Grec
Étymologie
- Du grec ancien ἀνάπηρος, anápêros (« mutilé »).
Nom commun
| cas | singulier | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | ανάπηρος | ανάπηρη | ανάπηρο | |||
| génitif | ανάπηρου | ανάπηρης | ανάπηρου | |||
| accusatif | ανάπηρο | ανάπηρη | ανάπηρο | |||
| vocatif | ανάπηρε | ανάπηρη | ανάπηρο | |||
| cas | pluriel | |||||
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | ανάπηροι | ανάπηρες | ανάπηρα | |||
| génitif | ανάπηρων | ανάπηρων | ανάπηρων | |||
| accusatif | ανάπηρους | ανάπηρες | ανάπηρα | |||
| vocatif | ανάπηροι | ανάπηρες | ανάπηρα | |||
ανάπηρος (anápiros) \a.ˈna.pi.ɾɔs\
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.