βέβαιος
Grec
Étymologie
- (Date à préciser) Du grec ancien βέβαιος, bébaios.
Adjectif
| cas | singulier | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | βέβαιος | βέβαιη | βέβαιο | |||
| génitif | βέβαιου | βέβαιης | βέβαιου | |||
| accusatif | βέβαιο | βέβαιη | βέβαιο | |||
| vocatif | βέβαιε | βέβαιη | βέβαιο | |||
| cas | pluriel | |||||
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | βέβαιοι | βέβαιες | βέβαια | |||
| génitif | βέβαιων | βέβαιων | βέβαιων | |||
| accusatif | βέβαιους | βέβαιες | βέβαια | |||
| vocatif | βέβαιοι | βέβαιες | βέβαια | |||
βέβαιος (véveos) \ˈvɛ.vɛ.ɔs\
- Certain, indubitable, assuré.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Grec ancien
Étymologie
- (Date à préciser) De βαίνω (« aller, aller bien »).
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | Duel | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | βέβαιος | βεβαία | βέβαιον | βέβαιοι | βέβαιαι | βέβαια | βεβαίω | βεβαία | βεβαίω |
| Vocatif | βέβαιε | βεβαία | βέβαιον | βέβαιοι | βέβαιαι | βέβαια | βεβαίω | βεβαία | βεβαίω |
| Accusatif | βέβαιον | βεβαίαν | βέβαιον | βεβαίους | βεβαίας | βέβαια | βεβαίω | βεβαία | βεβαίω |
| Génitif | βεβαίου | βεβαίας | βεβαίου | βεβαίων | βεβαίων | βεβαίων | βεβαίοιν | βεβαίαιν | βεβαίοιν |
| Datif | βεβαίῳ | βεβαίᾳ | βεβαίῳ | βεβαίοις | βεβαίαις | βεβαίοις | βεβαίοιν | βεβαίαιν | βεβαίοιν |
βέβαιος, bébaios \ˈbe.ba͜ɪ.os\
Antonymes
Références
- « βέβαιος », dans Henry George Liddell, Robert Scott, An Intermediate Greek-English Lexicon, 1889 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.