βασιλικός
Grec
Étymologie
- Du grec ancien βασιλικός, basilikós.
Adjectif
cas | singulier | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculin | féminin | neutre | ||||
nominatif | βασιλικός | βασιλική | βασιλικό | |||
génitif | βασιλικού | βασιλικής | βασιλικού | |||
accusatif | βασιλικό | βασιλική | βασιλικό | |||
vocatif | βασιλικέ | βασιλική | βασιλικό | |||
cas | pluriel | |||||
masculin | féminin | neutre | ||||
nominatif | βασιλικοί | βασιλικές | βασιλικά | |||
génitif | βασιλικών | βασιλικών | βασιλικών | |||
accusatif | βασιλικούς | βασιλικές | βασιλικά | |||
vocatif | βασιλικοί | βασιλικές | βασιλικά |
βασιλικός (vasilikós) \va.si.li.ˈkɔs\
Dérivés
Nom commun
Cas | Singulier | Pluriel | ||
---|---|---|---|---|
Nominatif | ο | βασιλικός | οι | βασιλικοί |
Génitif | του | βασιλικού | των | βασιλικών |
Accusatif | το(ν) | βασιλικό | τους | βασιλικούς |
Vocatif | βασιλικέ | βασιλικοί |
βασιλικός (vasilikós) \va.si.li.ˈkɔs\ masculin
- (Botanique) (Cuisine) Basilic.
Grec ancien
Synonymes
Références
- Anatole Bailly, Abrégé du dictionnaire grec-français, Hachette, 1901
- « βασιλικός », dans Henry George Liddell, Robert Scott, An Intermediate Greek-English Lexicon, 1889 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.