ζωντανός
Grec
Étymologie
- Du grec médiéval.
Adjectif
cas | singulier | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculin | féminin | neutre | ||||
nominatif | ζωντανός | ζωντανή | ζωντανό | |||
génitif | ζωντανού | ζωντανής | ζωντανού | |||
accusatif | ζωντανό | ζωντανή | ζωντανό | |||
vocatif | ζωντανέ | ζωντανή | ζωντανό | |||
cas | pluriel | |||||
masculin | féminin | neutre | ||||
nominatif | ζωντανοί | ζωντανές | ζωντανά | |||
génitif | ζωντανών | ζωντανών | ζωντανών | |||
accusatif | ζωντανούς | ζωντανές | ζωντανά | |||
vocatif | ζωντανοί | ζωντανές | ζωντανά |
ζωντανός (zondanós) \zɔn.da.ˈnɔs\
- Vivant. (Qui est en vie.)
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.