θρησκευτικός

Grec

Étymologie
→ voir θρησκεία et -ικός.

Adjectif

cas singulier
masculin féminin neutre
nominatif θρησκευτικός θρησκευτική θρησκευτικό
génitif θρησκευτικού θρησκευτικής θρησκευτικού
accusatif θρησκευτικό θρησκευτική θρησκευτικό
vocatif θρησκευτικέ θρησκευτική θρησκευτικό
cas pluriel
masculin féminin neutre
nominatif θρησκευτικοί θρησκευτικές θρησκευτικά
génitif θρησκευτικών θρησκευτικών θρησκευτικών
accusatif θρησκευτικούς θρησκευτικές θρησκευτικά
vocatif θρησκευτικοί θρησκευτικές θρησκευτικά

θρησκευτικός (thriskevtikós) \θɾi.scɛ.fti.ˈkɔs\

  1. Religieux. (Qui est relatif à la religion.)
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.