κατακλυσμιαίος
Grec
Étymologie
- → voir κατακλυσμός.
Adjectif
| cas | singulier | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | κατακλυσμιαίος | κατακλυσμιαία | κατακλυσμιαίο | |||
| génitif | κατακλυσμιαίου | κατακλυσμιαίας | κατακλυσμιαίου | |||
| accusatif | κατακλυσμιαίο | κατακλυσμιαία | κατακλυσμιαίο | |||
| vocatif | κατακλυσμιαίε | κατακλυσμιαία | κατακλυσμιαίο | |||
| cas | pluriel | |||||
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | κατακλυσμιαίοι | κατακλυσμιαίες | κατακλυσμιαία | |||
| génitif | κατακλυσμιαίων | κατακλυσμιαίων | κατακλυσμιαίων | |||
| accusatif | κατακλυσμιαίους | κατακλυσμιαίες | κατακλυσμιαία | |||
| vocatif | κατακλυσμιαίοι | κατακλυσμιαίες | κατακλυσμιαία | |||
κατακλυσμιαίος (kataklismiéos) \ka.ta.kli.zmi.ˈɛ.ɔs\
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.