ξεκαρδιστικός
Grec
Étymologie
- → voir ξεκάρδισμα.
Adjectif
| cas | singulier | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | ξεκαρδιστικός | ξεκαρδιστική | ξεκαρδιστικό | |||
| génitif | ξεκαρδιστικού | ξεκαρδιστικής | ξεκαρδιστικού | |||
| accusatif | ξεκαρδιστικό | ξεκαρδιστική | ξεκαρδιστικό | |||
| vocatif | ξεκαρδιστικέ | ξεκαρδιστική | ξεκαρδιστικό | |||
| cas | pluriel | |||||
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | ξεκαρδιστικοί | ξεκαρδιστικές | ξεκαρδιστικά | |||
| génitif | ξεκαρδιστικών | ξεκαρδιστικών | ξεκαρδιστικών | |||
| accusatif | ξεκαρδιστικούς | ξεκαρδιστικές | ξεκαρδιστικά | |||
| vocatif | ξεκαρδιστικοί | ξεκαρδιστικές | ξεκαρδιστικά | |||
ξεκαρδιστικός (xekardhistikós) \ksɛ.kaɾ.ðis.ti.ˈkɔs\
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.