παράξενος
Grec
Étymologie
- Du grec ancien παράξενος, paráxenos.
Adjectif
| cas | singulier | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | παράξενος | παράξενη | παράξενο | |||
| génitif | παράξενου | παράξενης | παράξενου | |||
| accusatif | παράξενο | παράξενη | παράξενο | |||
| vocatif | παράξενε | παράξενη | παράξενο | |||
| cas | pluriel | |||||
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | παράξενοι | παράξενες | παράξενα | |||
| génitif | παράξενων | παράξενων | παράξενων | |||
| accusatif | παράξενους | παράξενες | παράξενα | |||
| vocatif | παράξενοι | παράξενες | παράξενα | |||
παράξενος, paráxenos \pa.ˈɾa.ksɛ.nɔs\
Grec ancien
Dérivés dans d’autres langues
- Grec : παράξενος
Références
- « παράξενος », dans Henry George Liddell, Robert Scott, An Intermediate Greek-English Lexicon, 1889 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.