πολιτικός
Grec
Étymologie
- Du grec ancien πολιτικός, politikos.
Adjectif
| cas | singulier | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | πολιτικός | πολιτική | πολιτικό | |||
| génitif | πολιτικού | πολιτικής | πολιτικού | |||
| accusatif | πολιτικό | πολιτική | πολιτικό | |||
| vocatif | πολιτικέ | πολιτική | πολιτικό | |||
| cas | pluriel | |||||
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | πολιτικοί | πολιτικές | πολιτικά | |||
| génitif | πολιτικών | πολιτικών | πολιτικών | |||
| accusatif | πολιτικούς | πολιτικές | πολιτικά | |||
| vocatif | πολιτικοί | πολιτικές | πολιτικά | |||
πολιτικός, politikos
Dérivés
- πολιτική (« la politique »)
Grec ancien
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | Duel | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | πολιτικός | πολιτική | πολιτικόν | πολιτικοί | πολιτικαί | πολιτικά | πολιτικώ | πολιτικά | πολιτικώ |
| Vocatif | πολιτικέ | πολιτική | πολιτικόν | πολιτικοί | πολιτικαί | πολιτικά | πολιτικώ | πολιτικά | πολιτικώ |
| Accusatif | πολιτικόν | πολιτικήν | πολιτικόν | πολιτικούς | πολιτικάς | πολιτικά | πολιτικώ | πολιτικά | πολιτικώ |
| Génitif | πολιτικοῦ | πολιτικῆς | πολιτικοῦ | πολιτικῶν | πολιτικῶν | πολιτικῶν | πολιτικοῖν | πολιτικαῖν | πολιτικοῖν |
| Datif | πολιτικῷ | πολιτικῇ | πολιτικῷ | πολιτικοῖς | πολιτικαῖς | πολιτικοῖς | πολιτικοῖν | πολιτικαῖν | πολιτικοῖν |
πολιτικός, politikós \Prononciation ?\
Références
- « πολιτικός », dans Henry George Liddell, Robert Scott, An Intermediate Greek-English Lexicon, 1889 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.