προσφορά

Grec

Étymologie
Du grec ancien.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif η  προσφορά οι  προσφορές
Génitif της  προσφοράς των  προσφορών
Accusatif τη(ν)  προσφορά τις  προσφορές
Vocatif προσφορά προσφορές

προσφορά (prosforá) \pɾɔ.sfɔ.ˈɾa\ féminin

  1. Offre (action d’offrir ; ce que l’on offre).
  2. (Commerce) Offre.

Grec ancien

Étymologie
Du verbe προσφέρω, prosphérô (« offrir »).

Nom commun

Cas Singulier Pluriel Duel
Nominatif ἡ προσφορά αἱ προσφοραί τὼ προσφορά
Vocatif προσφορά προσφοραί προσφορά
Accusatif τὴν προσφοράν τὰς προσφοράς τὼ προσφορά
Génitif τῆς προσφορᾶς τῶν προσφορῶν τοῖν προσφοραῖν
Datif τῇ προσφορᾷ ταῖς προσφοραῖς τοῖν προσφοραῖν

προσφορά, prosphorá \pro.spʰo.ˈraː\ féminin (Ancienne écriture : ϖϱοσϕοϱά)

  1. Offre.
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.