προφανής
Grec
Étymologie
- Du grec ancien προφανής, prophanês.
Adjectif
| cas | singulier | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | προφανής | προφανής | προφανές | |||
| génitif | προφανούς | προφανούς | προφανούς | |||
| accusatif | προφανή | προφανή | προφανές | |||
| vocatif | προφανή | προφανής | προφανές | |||
| cas | pluriel | |||||
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | προφανείς | προφανείς | προφανή | |||
| génitif | προφανών | προφανών | προφανών | |||
| accusatif | προφανείς | προφανείς | προφανή | |||
| vocatif | προφανείς | προφανείς | προφανή | |||
προφανής, profanís \pɾɔ.fa.ˈnis\
- Évident.
- προφανές συμπέρασμα
Dérivés
- προφανώς
Apparentés étymologiques
- αδιαφανής
- αειφανής
- αμφιφανής
- αφανής
- διαφανής
- εμφανής
- καταφανής
Grec ancien
Étymologie
- De προφαίνω, prophaínô (« briller avant, manifester »).
Dérivés dans d’autres langues
- Grec : προφανής
Références
- Anatole Bailly, Abrégé du dictionnaire grec-français, Hachette, 1901
- « προφανής », dans Henry George Liddell, Robert Scott, An Intermediate Greek-English Lexicon, 1889 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.