σαρδόνιος
Grec
Étymologie
- Du grec ancien Σαρδόνιος, Sardónios.
Adjectif
| cas | singulier | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | σαρδόνιος | σαρδόνια | σαρδόνιο | |||
| génitif | σαρδόνιου | σαρδόνιας | σαρδόνιου | |||
| accusatif | σαρδόνιο | σαρδόνια | σαρδόνιο | |||
| vocatif | σαρδόνιε | σαρδόνια | σαρδόνιο | |||
| cas | pluriel | |||||
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | σαρδόνιοι | σαρδόνιες | σαρδόνια | |||
| génitif | σαρδόνιων | σαρδόνιων | σαρδόνιων | |||
| accusatif | σαρδόνιους | σαρδόνιες | σαρδόνια | |||
| vocatif | σαρδόνιοι | σαρδόνιες | σαρδόνια | |||
σαρδόνιος (sardhónios) \saɾ.ˈðɔ.ni.ɔs\
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.