σεληνιακός
Grec
Étymologie
- Du grec ancien.
Adjectif
cas | singulier | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculin | féminin | neutre | ||||
nominatif | σεληνιακός | σεληνιακή | σεληνιακό | |||
génitif | σεληνιακού | σεληνιακής | σεληνιακού | |||
accusatif | σεληνιακό | σεληνιακή | σεληνιακό | |||
vocatif | σεληνιακέ | σεληνιακή | σεληνιακό | |||
cas | pluriel | |||||
masculin | féminin | neutre | ||||
nominatif | σεληνιακοί | σεληνιακές | σεληνιακά | |||
génitif | σεληνιακών | σεληνιακών | σεληνιακών | |||
accusatif | σεληνιακούς | σεληνιακές | σεληνιακά | |||
vocatif | σεληνιακοί | σεληνιακές | σεληνιακά |
σεληνιακός (seliniakós) \sɛ.li.ɲa.ˈkɔs\
Grec ancien
Étymologie
- Dérivé de σελήνη, selếnê (« lune »).
Adjectif
cas | singulier | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculin | féminin | neutre | ||||
nominatif | σεληνιακός | σεληνιακή | σεληνιακόν | |||
vocatif | σεληνιακέ | σεληνιακή | σεληνιακόν | |||
accusatif | σεληνιακόν | σεληνιακήν | σεληνιακόν | |||
génitif | σεληνιακοῦ | σεληνιακῆς | σεληνιακοῦ | |||
datif | σεληνιακῷ | σεληνιακῇ | σεληνιακῷ | |||
cas | duel | |||||
masculin | féminin | neutre | ||||
nominatif | σεληνιακώ | σεληνιακά | σεληνιακώ | |||
vocatif | σεληνιακώ | σεληνιακά | σεληνιακώ | |||
accusatif | σεληνιακώ | σεληνιακά | σεληνιακώ | |||
génitif | σεληνιακοῖν | σεληνιακαῖν | σεληνιακοῖν | |||
datif | σεληνιακοῖν | σεληνιακαῖν | σεληνιακοῖν | |||
cas | pluriel | |||||
masculin | féminin | neutre | ||||
nominatif | σεληνιακοί | σεληνιακαί | σεληνιακά | |||
vocatif | σεληνιακοί | σεληνιακαί | σεληνιακά | |||
accusatif | σεληνιακούς | σεληνιακάς | σεληνιακά | |||
génitif | σεληνιακῶν | σεληνιακῶν | σεληνιακῶν | |||
datif | σεληνιακοῖς | σεληνιακαῖς | σεληνιακοῖς |
σεληνιακός, selêniakós \se.lɛː.ni.a.ˈkos\
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.