σπουδαίος
Grec
Étymologie
- Du grec ancien σπουδαῖος spoudaîos.
Adjectif
| cas | singulier | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | σπουδαίος | σπουδαία | σπουδαίο | |||
| génitif | σπουδαίου | σπουδαίας | σπουδαίου | |||
| accusatif | σπουδαίο | σπουδαία | σπουδαίο | |||
| vocatif | σπουδαίε | σπουδαία | σπουδαίο | |||
| cas | pluriel | |||||
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | σπουδαίοι | σπουδαίες | σπουδαία | |||
| génitif | σπουδαίων | σπουδαίων | σπουδαίων | |||
| accusatif | σπουδαίους | σπουδαίες | σπουδαία | |||
| vocatif | σπουδαίοι | σπουδαίες | σπουδαία | |||
σπουδαίος (spudhéos) \spu.ˈðɛ.ɔs\
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.