σταυρός

Du grec ancien σταυρός, staurós (« pieu, croix »).

Πολεμικός Σταυρός

σταυρός, stavrós \Prononciation ?\ masculin

1. (Religion) Croix.
   • ο Σταυρός του Ιησού Χριστού, la Croix de Jésus-Christ.
   1. Crucifixion.
2. Croix.
   • Ερυθρός Σταυρός, la Croix Rouge.
   1. (Géométrie) Croix, figure en forme de croix.
   2. (Militaire) Croix, insigne en forme de croix.
      • Πολεμικός Σταυρός, Croix de guerre.

• σταυρικός
• σταύρωση
• σταύρωμα
• σταυρώνω
• Σταύρος
• σταυροβελονιά
• σταυροκοπιέμαι
• σταυροπηγιακός
• σταυροφόρος
• μονοσταυρία, δισταυρία, πολυσταυρία

• Λεξικό της κοινής νεοελληνικής, Fondation Manolis Triantafyllidis, 1998 (σταυρός)

• σταυρός sur l’encyclopédie Wikipédia (en grec) 

De ἵστημι, ístêmi (« dresser, fixer »), apparenté au latin instauro.

Croix byzantine, V^e siècle.

σταυρός, staurós \Prononciation ?\ masculin

1. Pieu, mât.
2. (Architecture) Pile, base de fondation.
3. (Religion) Croix, elle est souvent représentée par la lettre grec Τ.

• σταυρικός
• σταυρίον
• σταυροειδής, cruciforme
• σταυροφόρος, qui porte la croix
• σταυροκόμιστος
• σταυρότυπος, marqué de la croix
• σταυρόω, entourer de pieux
• σταύρωμα, palissade
• σταυρώσιμος, qui mérite la crucifixion
• σταύρωσις

• Grec : σταυρός

• « σταυρός », dans Henry George Liddell, Robert Scott, An Intermediate Greek-English Lexicon, 1889 → consulter cet ouvrage