στρατηγικός

Grec

Étymologie
Du grec ancien στρατηγικός, stratêgikós.

Adjectif

cas singulier
masculin féminin neutre
nominatif στρατηγικός στρατηγική στρατηγικό
génitif στρατηγικού στρατηγικής στρατηγικού
accusatif στρατηγικό στρατηγική στρατηγικό
vocatif στρατηγικέ στρατηγική στρατηγικό
cas pluriel
masculin féminin neutre
nominatif στρατηγικοί στρατηγικές στρατηγικά
génitif στρατηγικών στρατηγικών στρατηγικών
accusatif στρατηγικούς στρατηγικές στρατηγικά
vocatif στρατηγικοί στρατηγικές στρατηγικά

στρατηγικός (stratiyikós) \Prononciation ?\

  1. Stratégique.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Grec ancien

Étymologie
Mot dérivé de στρατηγός, stratêgos (« général ») avec le suffixe -ικός, -ikós.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel Duel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif στρατηγικός στρατηγική στρατηγικόν στρατηγικοί στρατηγικαί στρατηγικά στρατηγικώ στρατηγικά στρατηγικώ
Vocatif στρατηγικέ στρατηγική στρατηγικόν στρατηγικοί στρατηγικαί στρατηγικά στρατηγικώ στρατηγικά στρατηγικώ
Accusatif στρατηγικόν στρατηγικήν στρατηγικόν στρατηγικούς στρατηγικάς στρατηγικά στρατηγικώ στρατηγικά στρατηγικώ
Génitif στρατηγικοῦ στρατηγικῆς στρατηγικοῦ στρατηγικῶν στρατηγικῶν στρατηγικῶν στρατηγικοῖν στρατηγικαῖν στρατηγικοῖν
Datif στρατηγικῷ στρατηγικῇ στρατηγικῷ στρατηγικοῖς στρατηγικαῖς στρατηγικοῖς στρατηγικοῖν στρατηγικαῖν στρατηγικοῖν

στρατηγικός, stratêgikós \Prononciation ?\

  1. De général, de stratège.
    • (Dans un contexte romain) Prétorien.

    Dérivés dans d’autres langues

    Références
    Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.