στρατιώτης
Grec
Étymologie
- Du grec ancien στρατιώτης, stratiôtês.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel | ||
|---|---|---|---|---|
| Nominatif | ο | στρατιώτης | οι | στρατιώτες |
| Génitif | του | στρατιώτη | των | στρατιωτών |
| Accusatif | το(ν) | στρατιώτη | τους | στρατιώτες |
| Vocatif | στρατιώτη | στρατιώτες | ||
στρατιώτης, stratiótis \stɾa.ti.ˈɔ.tis\ masculin
- (Militaire) Soldat.
Dérivés
Grec ancien
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel | Duel | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominatif | ὁ | στρατιώτης | οἱ | στρατιῶται | τὼ | στρατιώτα |
| Vocatif | στρατιῶτα | στρατιῶται | στρατιώτα | |||
| Accusatif | τὸν | στρατιώτην | τοὺς | στρατιώτας | τὼ | στρατιώτα |
| Génitif | τοῦ | στρατιώτου | τῶν | στρατιωτῶν | τοῖν | στρατιώταιν |
| Datif | τῷ | στρατιώτῃ | τοῖς | στρατιώταις | τοῖν | στρατιώταιν |
στρατιώτης, stratiốtês \stra.ti.ˈɔː.tɛːs\ masculin
- (Militaire) Soldat.
Apparentés étymologiques
- στρατηγία
- στρατηγός
- στρατιά
- στράτιος
- στρατιῶτις
- στρατιωτικός
- στρατολογέω
Références
- Anatole Bailly, Abrégé du dictionnaire grec-français, Hachette, 1901
- « στρατιώτης », dans Henry George Liddell, Robert Scott, An Intermediate Greek-English Lexicon, 1889 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.