υπερβολικός
Grec
Étymologie
- Du grec ancien ὑπερβολικός.
Adjectif
υπερβολικός (ipervolikós) \i.pɛɾ.vɔ.li.ˈkɔs\
| cas | singulier | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | υπερβολικός | υπερβολική | υπερβολικό | |||
| génitif | υπερβολικού | υπερβολικής | υπερβολικού | |||
| accusatif | υπερβολικό | υπερβολική | υπερβολικό | |||
| vocatif | υπερβολικέ | υπερβολική | υπερβολικό | |||
| cas | pluriel | |||||
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | υπερβολικοί | υπερβολικές | υπερβολικά | |||
| génitif | υπερβολικών | υπερβολικών | υπερβολικών | |||
| accusatif | υπερβολικούς | υπερβολικές | υπερβολικά | |||
| vocatif | υπερβολικοί | υπερβολικές | υπερβολικά | |||
- Exagéré.
- στο κέντρο έχει συνήθως υπερβολική φασαρία
- Hyperbolique.
- πέθανε από υπερβολική χρήση ναρκωτικών
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.