φάντασμα

Grec

Étymologie
Du grec ancien.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif το  φάντασμα τα  φαντάσματα
Génitif του  φαντάσματος των  φαντασμάτων
Accusatif το  φάντασμα τα  φαντάσματα
Vocatif φάντασμα φαντάσματα

φάντασμα (fándasma) \ˈfan.das.ma\ neutre

  1. Fantôme.

Grec ancien

Étymologie
Du verbe φαντάζω, phantázô avec le suffixe -μα, -ma.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel Duel
Nominatif τὸ φάντασμα τὰ φαντάσματα τὼ φαντάσματε
Vocatif φάντασμα φαντάσματα φαντάσματε
Accusatif τὸ φάντασμα τὰ φαντάσματα τὼ φαντάσματε
Génitif τοῦ φαντάσματος τῶν φαντασμάτων τοῖν φαντασμάτοιν
Datif τῷ φαντάσματι τοῖς φαντάσμασι(ν) τοῖν φαντασμάτοιν

φάντασμα, phántasma \ˈpʰan.tas.ma\ neutre (Ancienne écriture : ϕάντασμα)

  1. Apparition, vision, songe.
  2. Image offerte à un esprit par sa vision.
  3. Fantôme, spectre.
  4. Phénomène céleste.

Variantes

Références
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.