φιλόδοξος
Grec
Étymologie
- Du grec ancien φιλόδοξος, philodoxos (« aimant les honneurs »).
Adjectif
| cas | singulier | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | φιλόδοξος | φιλόδοξη | φιλόδοξο | |||
| génitif | φιλόδοξου | φιλόδοξης | φιλόδοξου | |||
| accusatif | φιλόδοξο | φιλόδοξη | φιλόδοξο | |||
| vocatif | φιλόδοξε | φιλόδοξη | φιλόδοξο | |||
| cas | pluriel | |||||
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | φιλόδοξοι | φιλόδοξες | φιλόδοξα | |||
| génitif | φιλόδοξων | φιλόδοξων | φιλόδοξων | |||
| accusatif | φιλόδοξους | φιλόδοξες | φιλόδοξα | |||
| vocatif | φιλόδοξοι | φιλόδοξες | φιλόδοξα | |||
φιλόδοξος \fi.ˈlɔ.ðɔ.ksɔs\
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.