φωτεινός
Grec
Étymologie
- Du grec ancien.
Adjectif
cas | singulier | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculin | féminin | neutre | ||||
nominatif | φωτεινός | φωτεινή | φωτεινό | |||
génitif | φωτεινού | φωτεινής | φωτεινού | |||
accusatif | φωτεινό | φωτεινή | φωτεινό | |||
vocatif | φωτεινέ | φωτεινή | φωτεινό | |||
cas | pluriel | |||||
masculin | féminin | neutre | ||||
nominatif | φωτεινοί | φωτεινές | φωτεινά | |||
génitif | φωτεινών | φωτεινών | φωτεινών | |||
accusatif | φωτεινούς | φωτεινές | φωτεινά | |||
vocatif | φωτεινοί | φωτεινές | φωτεινά |
φωτεινός (fotinós) \fɔ.ti.ˈnɔs\
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.