fujara
Français
Étymologie
- Du slovaque fujara.
Nom commun
Singulier | Pluriel |
---|---|
fujara | fujaras |
\fu.ja.ʁa\ |
fujara \fu.ja.ʁa\ féminin
- (Musique) Instrument de musique traditionnel slovaque semblable à une grande flûte à trois trous composée de deux tubes.
Voir aussi
- fujara sur l’encyclopédie Wikipédia
Slovaque
Étymologie
- Via le hongrois furulya, du roumain fluier (« flute »), d’origine obscure[1] ou apparenté au latin flatura, flaturalis (« souffle, de souffle »)[2].
Nom commun
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | fujara | fujary |
Génitif | fujary | fujár |
Datif | fujare | fujarám |
Accusatif | fujaru | fujary |
Locatif | fujare | fujarách |
Instrumental | fujarou | fujarami |
fujara \ˈfu.ja.ra\ féminin
Dérivés
- fujaráš, fujarista (« joueur de fujara »)
- fujarový (« de fujara »)
Diminutifs
- fujarka, fujarôčka
Voir aussi
- fujara sur l’encyclopédie Wikipédia (en slovaque)
Références
- fujara dans les dictionnaires de l’Institut de linguistique Ľudovít Štúr
- Jiří Rejzek, Dictionnaire étymologique tchèque, Leda, Prague, 2001, pour l’étymologie
- « flojere », dans Vladimir Orel, Albanian Etymological Dictionary (Leiden: Brill, 1998), 100
Tchèque
Étymologie
- Du slovaque fujara.
Nom commun
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | fujara | fujary |
Vocatif | fujaro | fujary |
Accusatif | fujaru | fujary |
Génitif | fujary | fujar |
Locatif | fujaře | fujarách |
Datif | fujaře | fujarám |
Instrumental | fujarou | fujarami |
fujara \fʊjara\ féminin
- (Musique) Fujara.
- A zatímco dále zněla hadrářova fujara, život rozvíjel se na všechny strany, jak se jeví jenom z jara a před velkými svátky. — (Frères Mrštík, Rok na vsi)
Dérivés
- fujarista
Voir aussi
- fujara sur l’encyclopédie Wikipédia (en tchèque)
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.