malnova

Adjectif composé de la racine nova (« nouveau »), du préfixe mal- (« sens contraire ») et de la terminaison -a (« adjectif ») .

malnova \mal.ˈno.va\    composition de racines de l’Antaŭparolo

1. Ancien, vieux.
   • Malnova libro. Un vieux livre.
   • (Antaŭparolo) sed ĝi povos proponi formon novan, kiun ĝi rekomendos uzadi paralele kun la formo malnova.

     … mais il pourra proposer une nouvelle forme qu’il recommandera d’employer durablement en parallèle avec la forme ancienne.

   • (Antaŭparolo) Kun la tempo la formo nova iom post iom elpuŝos la formon malnovan, kiu fariĝos arĥaismo, kiel ni tion ĉi vidas en ĉiu natura lingvo.

     Avec le temps, la forme nouvelle peu à peu repoussera la forme nouvelle, qui deviendra un archaïsme, comme nous voyons ceci dans chaque languie naturelle.

• nova (mot-racine UV ) ^{PIVE, RV} : nouveau

• malnovaĵo
• malnove
• malnoviĝi

• maljuna

• Brésil : écouter « malnova [Prononciation ?] »
• Pays-Bas (partie continentale) (Wijchen) : écouter « malnova [Prononciation ?] »
• France (Toulouse) : écouter « malnova [Prononciation ?] »

Vocabulaire:

• E. Grosjean-Maupin, Plena Vortaro de Esperanto, SAT, Parizo, 1934 (racine U.V-4OA)
• malnova sur le site Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV)
• malnova sur le site Reta-vortaro.de (RV)
• Composition "mal-nov-a" présente dans l’Antaŭparolo de la Fundamento (Antaŭparolo,  R1 de l’Akademio de Esperanto).