sən
Azéri
Étymologie
- Du proto-turc *sẹ-[1].
Pronom personnel
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| Nominatif | sən | siz |
| Accusatif | səni | sizi |
| Génitif | sənin | sizin |
| Datif | sənə | sizə |
| Locatif | səndə | sizdə |
| Ablatif | səndən | sizdən |
sən \sæn\
- Tu.
Vocabulaire apparenté par le sens
| Nominatif | Accusatif | Génitif | Datif | Locatif | Ablatif | ||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Singulier | 1re personne | mən | məni | mənim | mənə | məndə | məndən |
| 2e personne | sən | səni | sənin | sənə | səndə | səndən | |
| 3e personne | o | onu | onun | ona | onda | ondan | |
| Pluriel | 1re personne | biz | bizi | bizim | bizə | bizdə | bizdən |
| 2e personne | siz | sizi | sizin | sizə | sizdə | sizdən | |
| 3e personne | onlar | onları | onların | onlara | onlarda | onlardan | |
Références
- (anglais) « *sẹ- », dans Anna Dybo (compil.), Turkic etymology, StarLing.
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.