vero
Breton
Espagnol
Adjectif
Genre | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Masculin | vero \Prononciation ?\ |
veros \Prononciation ?\ |
Féminin | vera \Prononciation ?\ |
veras \Prononciation ?\ |
vero \Prononciation ?\
Synonymes
Nom commun
Singulier | Pluriel |
---|---|
vero \Prononciation ?\ |
veros \Prononciation ?\ |
vero \Prononciation ?\ masculin
Références
- « vero », dans Diccionario de la Real Academia Española, 23e édition
Espéranto
Étymologie
- Du latin verus.
Nom commun
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | vero \ˈve.ro\ |
veroj \ˈve.roj\ |
Accusatif | veron \ˈve.ron\ |
verojn \ˈve.rojn\ |
vero \ˈve.ro\ mot-racine UV
- Vérité.
- (Ekzercaro §16) Oni diras, ke la vero ĉiam venkas.
- On dit que la vérité vainc toujours.
- (Ekzercaro §18) Ĉu vi diros al mi la veron?
- Me diras-tu la vérité?
- (Ekzercaro §24 sur les temps:) Nun li diras al mi la veron. ― Hieraŭ li diris al mi la veron. ― Li ĉiam diradis al mi la veron. ― Kiam vi vidis nin en la salono, li jam antaŭe diris al mi la veron (aŭ li estis dirinta al mi la veron). ― Li diros al mi la veron. ― Kiam vi venos al mi, li jam antaŭe diros al mi la veron (aŭ li estos dirinta al mi la veron; aŭ antaŭ ol vi venos al mi, li diros al mi la veron). ― Se mi petus lin, li dirus al mi la veron. ― Mi ne farus la eraron, se li antaŭe dirus al mi la veron (aŭ se li estus dirinta al mi la veron). ― Kiam mi venos, diru al mi la veron. ― Kiam mia patro venos, diru al mi antaŭe la veron (aŭ estu dirinta al mi la veron). ― Mi volas, ke tio, kion mi diris, estu vera (aŭ mi volas esti dirinta la veron).
- (Ekzercaro §16) Oni diras, ke la vero ĉiam venkas.
Prononciation
- Pays-Bas (partie continentale) (Wijchen) : écouter « vero [Prononciation ?] »
Anagrammes
Voir aussi
- vero sur l’encyclopédie Wikipédia (en espéranto)
Références
Vocabulaire:
- vero sur le site Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV)
- vero sur le site Reta-vortaro.de (RV)
- Racine(s) ou affixe(s) "ver-", "-o" présentes dans le dictionnaire des racines "Universala Vortaro" (R1 de l’Akademio de Esperanto).
Finnois
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun
Déclinaison
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | vero | verot |
Génitif | veron | verojen |
Partitif | veroa | veroja |
Accusatif | vero [1] veron [2] |
verot |
Inessif | verossa | veroissa |
Élatif | verosta | veroista |
Illatif | veroon | veroihin |
Adessif | verolla | veroilla |
Ablatif | verolta | veroilta |
Allatif | verolle | veroille |
Essif | verona | veroina |
Translatif | veroksi | veroiksi |
Abessif | verotta | veroitta |
Instructif | — | veroin |
Comitatif | — | veroine- [3] |
Notes [1] [2] [3]
|
vero \ˈve.ro\
Dérivés
- verottaa (taxer, imposer)
Interlingua
Étymologie
- Du latin vero.
Italien
Étymologie
- Du latin verus.
Adjectif
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
positif | ||
Masculin | vero \ˈve.ro\ |
veri \ˈve.ri\ |
Féminin | vera \ˈve.ra\ |
vere \ˈve.re\ |
superlatif absolu | ||
Masculin | verissimo \o\ |
verissimi \i\ |
Féminin | verissima \a\ |
verissime \e\ |
vero \ˈve.ro\ masculin
Proverbes et phrases toutes faites
Latin
Étymologie
Adverbe
vero \Prononciation ?\
- Vraiment, à coup sûr, en vérité, au vrai.
- Et même, voire, que dis-je.
- Consul videt; hic tamen vivit. Vivit? immo vero etiam in senatum venit, fit publici consilii particeps, notat et designat oculis ad caedem unum quemque nostrum.(Première Catilinaire - Cicéron)
- Le consul les voit, et Catilina vit encore ! Il vit ; que dis-je ? il vient au sénat ; il est admis aux conseils de la république ; il choisit parmi nous et marque de l’œil ceux qu’il veut immoler.
- Consul videt; hic tamen vivit. Vivit? immo vero etiam in senatum venit, fit publici consilii particeps, notat et designat oculis ad caedem unum quemque nostrum.(Première Catilinaire - Cicéron)
Nom commun
vero \Prononciation ?\ masculin
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | vero | veronēs |
Vocatif | vero | veronēs |
Accusatif | veronem | veronēs |
Génitif | veronis | veronum |
Datif | veronī | veronibus |
Ablatif | veronĕ | veronibus |
Synonymes
- veridicus est
Références
- « vero », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
- « vero », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.