ön
Azerbaijani
Other scripts | |
---|---|
Cyrillic | өн |
Roman | ön |
Perso-Arabic | اؤن |
Etymology
From Proto-Turkic *öŋ, *oŋ. Cognate with Old Turkic [script needed] (öŋ, “front, face”).
Declension
Declension of ön
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | ön | önlər |
definite accusative | önü | önləri |
dative | önə | önlərə |
locative | öndə | önlərdə |
ablative | öndən | önlərdən |
definite genitive | önün | önlərin |
Possessive forms of ön
nominative | ||
---|---|---|
singular | plural | |
mənim (“my”) | önüm | önlərim |
sənin (“your”) | önün | önlərin |
onun (“his/her/its”) | önü | önləri |
bizim (“our”) | önümüz | önlərimiz |
sizin (“your”) | önünüz | önləriniz |
onların (“their”) | önü or önləri | önləri |
accusative | ||
singular | plural | |
mənim (“my”) | önümü | önlərimi |
sənin (“your”) | önünü | önlərini |
onun (“his/her/its”) | önünü | önlərini |
bizim (“our”) | önümüzü | önlərimizi |
sizin (“your”) | önünüzü | önlərinizi |
onların (“their”) | önünü or önlərini | önlərini |
dative | ||
singular | plural | |
mənim (“my”) | önümə | önlərimə |
sənin (“your”) | önünə | önlərinə |
onun (“his/her/its”) | önünə | önlərinə |
bizim (“our”) | önümüzə | önlərimizə |
sizin (“your”) | önünüzə | önlərinizə |
onların (“their”) | önünə or önlərinə | önlərinə |
locative | ||
singular | plural | |
mənim (“my”) | önümdə | önlərimdə |
sənin (“your”) | önündə | önlərində |
onun (“his/her/its”) | önündə | önlərində |
bizim (“our”) | önümüzdə | önlərimizdə |
sizin (“your”) | önünüzdə | önlərinizdə |
onların (“their”) | önündə or önlərində | önlərində |
ablative | ||
singular | plural | |
mənim (“my”) | önümdən | önlərimdən |
sənin (“your”) | önündən | önlərindən |
onun (“his/her/its”) | önündən | önlərindən |
bizim (“our”) | önümüzdən | önlərimizdən |
sizin (“your”) | önünüzdən | önlərinizdən |
onların (“their”) | önündən or önlərindən | önlərindən |
genitive | ||
singular | plural | |
mənim (“my”) | önümün | önlərimin |
sənin (“your”) | önünün | önlərinin |
onun (“his/her/its”) | önünün | önlərinin |
bizim (“our”) | önümüzün | önlərimizin |
sizin (“your”) | önünüzün | önlərinizin |
onların (“their”) | önünün or önlərinin | önlərinin |
Hungarian
Etymology
Lexicalization of the prefix ön- (“self-”). Proposed by István Széchenyi in analogy with the German form of address Sie, and popularized during the Hungarian language reform which took place in the 18th–19th centuries.[1]
Pronunciation
- IPA(key): [ˈøn]
Audio (file)
Usage notes
Even though both ön and maga are used with the formal third-person verb forms, ön is generally considered more polite and respectful, but also more formal and distant. The choice between the two is also subject to the speakers' age and respective social status, as well as regional distribution, with younger generations and urban dwellers preferring ön over maga.[2]
Declension
Inflection (stem in -ö-, front rounded harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | ön | önök |
accusative | önt | önöket |
dative | önnek | önöknek |
instrumental | önnel | önökkel |
causal-final | önért | önökért |
translative | önné | önökké |
terminative | önig | önökig |
essive-formal | önként | önökként |
essive-modal | — | — |
inessive | önben | önökben |
superessive | önön | önökön |
adessive | önnél | önöknél |
illative | önbe | önökbe |
sublative | önre | önökre |
allative | önhöz | önökhöz |
elative | önből | önökből |
delative | önről | önökről |
ablative | öntől | önöktől |
References
- Zaicz, Gábor. Etimológiai szótár: Magyar szavak és toldalékok eredete (’Dictionary of Etymology: The origin of Hungarian words and affixes’). Budapest: Tinta Könyvkiadó, 2006, →ISBN
- György Rákosi: Maga vagy ön? in Névmásblog, 15 September 2014
Turkish
Etymology
From Old Turkic [script needed] (öŋ), from Proto-Turkic *öŋ, *oŋ.
Declension
Inflection | ||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ön | |||||||||||||||||||||||||
Definite accusative | önü | |||||||||||||||||||||||||
Singular | Plural | |||||||||||||||||||||||||
Nominative | ön | önler | ||||||||||||||||||||||||
Definite accusative | önü | önleri | ||||||||||||||||||||||||
Dative | öne | önlere | ||||||||||||||||||||||||
Locative | önde | önlerde | ||||||||||||||||||||||||
Ablative | önden | önlerden | ||||||||||||||||||||||||
Genitive | önün | önlerin | ||||||||||||||||||||||||
|
Antonyms
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.