αυθεντικός
Grec
Étymologie
- Du grec ancien αὐθεντικός, authentikós.
Adjectif
| cas | singulier | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | αυθεντικός | αυθεντική | αυθεντικό | |||
| génitif | αυθεντικού | αυθεντικής | αυθεντικού | |||
| accusatif | αυθεντικό | αυθεντική | αυθεντικό | |||
| vocatif | αυθεντικέ | αυθεντική | αυθεντικό | |||
| cas | pluriel | |||||
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | αυθεντικοί | αυθεντικές | αυθεντικά | |||
| génitif | αυθεντικών | αυθεντικών | αυθεντικών | |||
| accusatif | αυθεντικούς | αυθεντικές | αυθεντικά | |||
| vocatif | αυθεντικοί | αυθεντικές | αυθεντικά | |||
αυθεντικός (afthendikós) \af.θɛ.ndi.ˈkɔs\
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.