ευσεβής
: εὐσεβής
Grec
Étymologie
- Du grec ancien εὐσεβής, eusebếs.
Adjectif
| cas | singulier | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | ευσεβής | ευσεβής | ευσεβές | |||
| génitif | ευσεβούς | ευσεβούς | ευσεβούς | |||
| accusatif | ευσεβή | ευσεβή | ευσεβές | |||
| vocatif | ευσεβή | ευσεβής | ευσεβές | |||
| cas | pluriel | |||||
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | ευσεβείς | ευσεβείς | ευσεβή | |||
| génitif | ευσεβών | ευσεβών | ευσεβών | |||
| accusatif | ευσεβείς | ευσεβείς | ευσεβή | |||
| vocatif | ευσεβείς | ευσεβείς | ευσεβή | |||
ευσεβής (evsevís) \ɛf.sɛ.ˈvis\
- (Religion) Pieux.
Dérivés
- ευσεβής πόθος
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.