περιπέτεια

Grec

Étymologie
Du grec ancien.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif η  περιπέτεια οι  περιπέτειες
Génitif της  περιπέτειας των  περιπετειών
Accusatif τη(ν)  περιπέτεια τις  περιπέτειες
Vocatif περιπέτεια περιπέτειες

περιπέτεια (peripétia) \pɛ.ɾi.ˈpɛ.ti.a\ féminin

  1. Aventure, péripétie.
    • Οι Περιπέτειες της Αλίκης στη Χώρα των Θαυμάτων

Dérivés
  • περιπετειούλα
  • περιπετειώδης

Grec ancien

Étymologie
Du verbe περιπίπτω peripíptô (« tomber autour, sur »), composé de περι- peri- (« autour ») et πίπτω píptô (« tomber »).

Nom commun

περιπέτεια (peripéteia) \pe.ri.ˈpe.teː.a\ féminin

  1. Aventure.
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.