τελευταίος
Grec
Étymologie
- Du grec ancien τελευταῖος, teleutaîos.
Adjectif
| cas | singulier | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | τελευταίος | τελευταία | τελευταίο | |||
| génitif | τελευταίου | τελευταίας | τελευταίου | |||
| accusatif | τελευταίο | τελευταία | τελευταίο | |||
| vocatif | τελευταίε | τελευταία | τελευταίο | |||
| cas | pluriel | |||||
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | τελευταίοι | τελευταίες | τελευταία | |||
| génitif | τελευταίων | τελευταίων | τελευταίων | |||
| accusatif | τελευταίους | τελευταίες | τελευταία | |||
| vocatif | τελευταίοι | τελευταίες | τελευταία | |||
τελευταίος (televtéos) \tɛ.lɛf.ˈtɛ.ɔs\
- Dernier.
- μένουμε στο τελευταίο σπίτι του δρόμου
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.