hocʼh-unan
Breton
Adverbe
hocʼh-unan \o.ˈhỹː.nãn\
- Seuls, tout seuls, vous seuls : forme à la deuxième personne du pluriel, avec un verbe.
- Klevit, bugale, a-barz nemeur e vezocʼh hocʼh-unan war an douar, rak mont a ran diganeoc'h ; [...]. — (Gabriel Milin, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 3.)
- Écoutez les enfants, bientôt vous serez seuls sur terre, car je vous quitte ; [...].
- Klevit, bugale, a-barz nemeur e vezocʼh hocʼh-unan war an douar, rak mont a ran diganeoc'h ; [...]. — (Gabriel Milin, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 3.)
- Vous-mêmes : avec un substantif, un pronom personnel ou une préposition conjuguée.
- Cʼhwi hocʼh-unan hocʼh eus an aer da vezañ skuizh ivez ; koulz eo deomp mont da gousket. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Éditions Al Liamm, 1977, p. 59)
- Vous-même avez l’air d’être fatigués aussi ; autant aller dormir.
- Muiocʼh a garantez a vagit eta evit an den ho lorbas eget evidocʼh-cʼhwi hocʼh-unan... — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur/levrenn I : Marzhin, Al Liamm, 1975, p. 20.)
- Vous nourrissez plus d’amour pour l’homme qui vous trompa que pour vous-même...
- Cʼhwi hocʼh-unan hocʼh eus an aer da vezañ skuizh ivez ; koulz eo deomp mont da gousket. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Éditions Al Liamm, 1977, p. 59)
Dérivés
- hocʼh-unanig
- hocʼh-unanig-penn
- hocʼh-unan-penn
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.