maður

Islandais

Étymologie
Du vieux norrois maðr.

Nom commun

Type Singulier Pluriel
Cas Indéfini Défini Indéfini Défini
Nominatif maðurmaðurinnmennmennirnir
Accusatif mannmanninnmennmennina
Datif mannimanninummönnummönnunum
Génitif mannsmannsinsmannamannanna

maður \ˈma.ðʏr\ masculin

  1. Homme, mâle.
  2. Personnage, personne.
  3. Homme, être humain.
  4. Mari, époux.
    • Þetta er Geir, maðurinn minn.
    C’est Geir, mon époux.

Synonymes
1
2
3
4

Antonymes
1
4

Dérivés
Quelques dérivés
  • ábyrgðarmaður
  • aðalmaður
  • aðalræðismaður
  • aðalsmaður
  • atvinnumaður
  • Austurríkismaður
  • Bandaríkjamaður
  • bogamaður
  • bogmaður
  • eiginmaður
  • Evrópumaður
  • fjallgöngumaður
  • forgöngumaður
  • forstöðumaður
  • fullorðinn maður
  • galdramaður
  • garðyrkjumaður
  • geimvísindamaður
  • landráðamaður
  • liðsmaður
  • lögreglumaður
  • sauðamaður
  • slökkviliðsmaður
  • starfsmaður
  • stjórnmálamaður
  • taflmaður
  • tónlistarmaður
  • umhverfisverndarmaður
  • verkamaður
  • yfirmaður

Prononciation
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.