plilaŭtiĝi

Voir aussi : plilaŭtigi

Espéranto

Étymologie

Verbe composé de la racine laŭta (« fort (pour un son), sonore »), de l’affixe pli (« plus (comparatif) »), du suffixe -iĝ- (« devenir, tendre vers ») et de la terminaison -i (« verbe ») .

Verbe

Temps	Passé	Présent	Futur
Indicatif	plilaŭtiĝis	plilaŭtiĝas	plilaŭtiĝos
Participe actif	plilaŭtiĝinta(j,n)	plilaŭtiĝanta(j,n)	plilaŭtiĝonta(j,n)
Adverbe	plilaŭtiĝinte	plilaŭtiĝante	plilaŭtiĝonte
Mode	Conditionnel	Subj. / Impératif	Infinitif
Présent	plilaŭtiĝus	plilaŭtiĝu	plilaŭtiĝi
voir le modèle “eo-conj-intrans”

plilaŭtiĝi \pli.law.ˈti.dʒi\ intransitif mot-dérivé UV

Devenir plus sonore.

Variantes orthographiques

si pas de ĝ et ŭ possibles par le clavier : plilauxtigxi

Synonymes

laŭtiĝi ^dUV ^{PIVE, RV} : devenir sonore

Antonymes

mallaŭtiĝi ^dUV ^{PIVE, RV} : devenir moins sonore

Paronymes

plilaŭtigi ^dUV ^{PIVE, RV} : rendre plus sonore, hausser (le ton).

Apparentés étymologiques

laŭta (mot-racine UV ) ^{PIVE, RV} : fort (pour un son), sonore
pour les autres apparentés, voir la fiche de laŭta

Références

Vocabulaire:

laŭtigi sur le site Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV)
laŭtigi sur le site Reta-vortaro.de (RV)
Racine(s) ou affixe(s) "pli-", "laŭt-", "-iĝ-", "-i" présentes dans le dictionnaire des racines "Universala Vortaro" (R1 de l’Akademio de Esperanto).

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.