richten
Allemand
Étymologie
- Du vieux haut allemand rihten.
Verbe
Mode ou temps |
Personne | Forme |
---|---|---|
Présent | 1re du sing. | ich richte |
2e du sing. | du richtest | |
3e du sing. | er richtet | |
Prétérit | 1re du sing. | ich richtete |
Subjonctif II | 1re du sing. | ich richete |
Impératif | 2e du sing. | richte |
2e du plur. | richtet | |
Participe passé | gerichtet | |
Auxiliaire | haben | |
voir conjugaison allemande |
Prononciation
- (Région à préciser) : écouter « richten [ˈʀɪçtn̩] »
Néerlandais
Verbe
Présent | Prétérit | |
---|---|---|
ik | richt | richtte |
jij | richt | |
hij, zij, het | richt | |
wij | richten | richtten |
jullie | richten | |
zij | richten | |
u | richt | richtte |
Auxiliaire | Participe présent | Participe passé |
hebben | richtend | gericht |
richten \Prononciation ?\ transitif (voir la conjugaison)
Synonymes
- aligner
- diriger
- adresser
Prononciation
- Pays-Bas : écouter « richten [Prononciation ?] »
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.