uitgaan

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

uitgaan \Prononciation ?\

1. Descendre, donner, aboutir, sortir.

• Afrique du Sud (Johannesbourg) : écouter « uitgaan »

Dérivé de la préposition uit et gaan (« aller »).

uitgaan \ˈœʏtxan\ intransitif

1. Sortir.
   • vanavond gaan wij uit

     ce soir, nous sortons

2. S’éteindre.
   • het vuur is uitgegaan

     le feu s’est éteint

3. Admettre, partir d’une hypothèse.
   • ervan uitgaande dat

     partant du principe que, considérant que

   • wij gaan ervan uit dat...

     nous considérons que...

   • men gaat ervan uit dat

     il est sous-entendu que

   • uitgaan van (rekenen op)

     tabler sur

4. Finir, se terminer (par).
   • in het Esperanto gaan de bijvoeglijke naamwoorden uit op a

     en espéranto, les adjectifs se terminent en a (Frits Faulhaber, Tra la labirinto de la gramatiko)

sortir

• naar buiten gaan
• uitlopen
• uit eten gaan

s’éteindre

• doven
• uitdoven

admettre

• aannemen
• veronderstellen

finir

• eindigen
• aflopen

→ Prononciation manquante. (Ajouter)

• Pays-Bas  : écouter « uitgaan [ˈœʏtxan] »