φωνή

Ancient Greek

Etymology

From Proto-Indo-European *bʰoh₂neh₂, from *bʰeh₂- (“to speak”), from which comes φημί (phēmí, “to say, speak”).

Pronunciation
 

Noun

φωνή • (phōnḗ) f (genitive φωνῆς); first declension

  1. sound
  2. Usually of the human voice: voice cry, yell
  3. The voice or cry of animals
  4. Any articulate sound (especially vowels)
  5. speech, discourse
  6. language

Inflection
First declension of ἡ φωνή; τῆς φωνῆς (Attic)
Case / # Singular Dual Plural
Nominative ἡ φωνή
hē phōnḗ		 τὼ φωνᾱ́
tṑ phōnā́		 αἱ φωναί
hai phōnaí
Genitive τῆς φωνῆς
tês phōnês		 τοῖν φωναῖν
toîn phōnaîn		 τῶν φωνῶν
tôn phōnôn
Dative τῇ φωνῇ
têi phōnêi		 τοῖν φωναῖν
toîn phōnaîn		 ταῖς φωναῖς
taîs phōnaîs
Accusative τὴν φωνήν
tḕn phōnḗn		 τὼ φωνᾱ́
tṑ phōnā́		 τᾱ̀ς φωνᾱ́ς
tā̀s phōnā́s
Vocative φωνή
phōnḗ		 φωνᾱ́
phōnā́		 φωναί
phōnaí
Notes:
  • This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

Descendants

Further reading

Greek

Etymology

From Ancient Greek φωνή (phōnḗ).

Pronunciation
  • IPA(key): /foˈni/
  • Rhymes: -i

Noun

φωνή • (foní) f (plural φωνές)

  1. voice, sound
  2. (music) voice, note
  3. (grammar, linguistics) voice
    ενεργητική φωνή ― energitikí foní ― active voice
    παθητική φωνή ― pathitikí foní ― passive voice
    μέση φωνή ― mési foní ― middle voice
    μεσοπαθητική φωνή ― mesopathitikí foní ― mediopassive voice

Declension
declension of φωνή
singular plural
nominative φωνή • φωνές •
genitive φωνής • φωνών •
accusative φωνή • φωνές •
vocative φωνή • φωνές •

Derived terms
  • αγριοφωνάρα f (agriofonára, “angy shout”)
  • αλλόφωνο n (allófono, “allophone”) (phonology)
  • αναφώνημα n (anafónima, “loud cry”)
  • αναφώνηση f (anafónisi, “loud cry”)
  • αναφωνώ (anafonó, “exclaim, cry”)
  • αντιφώνηση f (antifónisi, “response to an address”)
  • αντιφωνία f (antifonía, “antiphony”) (music, byzantine)
  • αντιφωνώ (antifonó, “respond to an address”)
  • απομαγνητοφώνηση f (apomagnitofónisi, “transcriptions from tape recording”)
  • απομαγνητοφωνώ (apomagnitofonó, “transcribe from tape recording”)
  • αποφώνηση f (apofónisi, “closing words”)
  • ασυμφώνητος (asymfónitos, “not agreed, unnegotiated”)
  • ασυμφωνία f (asymfonía, “lack of agreement”)
  • ασύμφωνος (asýmfonos, “disagreeing”)
  • αφωνία f (afonía, “aphonia”) (medicine)
  • αφωνόληκτος (afonóliktos, “ending in vowel”) (grammar, phonology)
  • άφωνος (áfonos, “speechless”)
  • βαθύφωνος (vathýfonos, “bass”) (music)
  • βροντοφωνάζω (vrontofonázo)
  • γαϊδουροφωνάρα f (gaïdourofonára)
  • γραμμόφωνο n (grammófono, “gramophone”)
  • διαφωνία f (diafonía, “disagreement”)
  • διαφωνώ (diafonó, “disagree”)
  • διφωνία f (difonía) (music)
  • δίφωνος (dífonos) (music)
  • εκφώνημα n (ekfónima) (linguistics)
  • εκφώνηση f (ekfónisi)
  • εκφωνητής m (ekfonitís, “broadcaster”), εκφωνήτρια f (ekfonítria)
  • εκφωνώ (ekfonó, “deliver speech”)
  • επιφώνημα n (epifónima, “interjection; exclamation”)
  • επιφωνηματικός (epifonimatikós)
  • επιφώνηση f (epifónisi)
  • ευφωνία f (effonía, “euphony”)
  • ευφωνικός (effonikós, “euphonic”) (grammar, phonology)
  • ηλεκτρόφωνο n (ilektrófono, “electrophone”)
  • ημίφωνο n (imífono, “semivowel”) (phonology)
  • ημιφωνοποίηση f (imifonopoíisi) (linguistics)
  • θυροτηλέφωνο n (thyrotiléfono, “entryphone”)
  • ιδιόφωνος (idiófonos, “idiophone”) (musical instruments)
  • κακοφωνία f (kakofonía, “cacophony”)
  • καλλιφωνία f (kallifonía)
  • καρτοτηλέφωνο (kartotiléfono, “payphone”)
  • κασετόφωνο n (kasetófono, “tape recorder”)
  • μαγνητοφώνηση f (magnitofónisi, “tape recording”)
  • μαγνητόφωνο n (magnitófono, “tape recorder”)
  • μαγνητοφωνώ (magnitofonó, “record on tape”)
  • μεγαλόφωνος (megalófonos, “with loud voice”)
  • μεγάφωνο n (megáfono, “loudspeaker”)
  • μεσοσυμφωνικός (mesosymfonikós, “interconsonantal”) (phonology)
  • μεσοφωνηεντικός (mesofonientikós, “intervocalic”) (phonology)
  • μεσόφωνος (mesófonos, “mezzo-soprano”) (music)
  • μικροφωνίζω (mikrofonízo)
  • μικροφωνικός (mikrofonikós)
  • μικροφωνισμός (mikrofonismós)
  • μικρόφωνο n (mikrófono, “microphone”)
  • μισόφωνο n (misófono, “semivowel”) (phonology)
  • μονοφωνία f (monofonía, “monophony”) (music)
  • μονοφωνικός (monofonikós, “monophonic”)
  • μονόφωνος (monófonos, “one-voice, monophonic”) (music)
  • μορφοφωνολογία f (morfofonología, “morphophonology”) (linguistics)
  • μορφοφωνολογικός (morfofonologikós) (linguistics)
  • ναυλοσύμφωνο n (navlosýmfono) (shipping)
  • ξεφωνητό n (xefonitó, “scream”)
  • ξεφωνίζω (xefonízo, “scream”)
  • ξεφωνώ (xefonó)
  • ξυλόφωνο n (xylófono, “xylophone”) (musical instruments)
  • ομοφωνία f (omofonía, “unanimity; homophony”) (music)
  • ομόφωνος (omófonos, “unanimous”)
  • οξύφωνος (oxýfonos)
  • ορθοφωνία f (orthofonía)
  • ουρανισκόφωνος (ouraniskófonos)
  • παραφωνία f (parafonía, “dissonance”)
  • παράφωνος (paráfonos, “out of tune”)
  • παραφωνώ (parafonó)
  • πολυφωνία f (polyfonía, “polyphony”)
  • πολυφωνικός (polyfonikós, “polyphonic”)
  • πολύφωνος (polýfonos, “polyphonic”)
  • προικοσύμφωνο n (proikosýmfono, “dowry contract”)
  • προσύμφωνο n (prosýmfono, “preliminary contract”)
  • προσυμφωνώ (prosymfonó, “agree beforehand”)
  • προσφώνηση f (prosfónisi, “address”)
  • προσφωνώ (prosfonó, “address -speech-”)
  • ραδιογραμμόφωνο n (radiogrammófono)
  • ραδιοκασετόφωνο n (radiokasetófono)
  • ραδιομαγνητόφωνο n (radiomagnitófono)
  • ραδιοτηλεφώνημα n (radiotilefónima)
  • ραδιοτηλεφωνία f (radiotilefonía, “radiotelephony”)
  • ραδιοτηλεφωνικός (radiotilefonikós)
  • ραδιοτηλέφωνο n (radiotiléfono)
  • ραδιοφωνία f (radiofonía)
  • ραδιοφωνικός (radiofonikós)
  • ραδιόφωνο n (radiófono, “radio”)
  • σαξοφωνίστας (saxofonístas, “saxophone player”)
  • σαξόφωνο n (saxófono, “saxophone”)
  • στερεοφωνία f (stereofonía, “stereophony”)
  • στερεοφωνικός (stereofonikós, “stereophonic”)
  • συμφωνηθείς (symfonitheís, participle)
  • συμφωνημένος (symfoniménos, “agreed”, participle)
  • συμφωνητικό n (symfonitikó, “contract”)
  • συμφωνία f (symfonía, “agreement; symphony”)
  • συμφωνικός (symfonikós, “consonantal; symphonic”)
  • σύμφωνο n (sýmfono, “consonant; contract”)
  • συμφωνόληκτος (symfonóliktos) (grammar, phonology)
  • συμφωνοποίηση (symfonopoíisi) (phonology)
  • σύμφωνος (sýmfonos, “agreeing”)
  • συμφωνώ (symfonó, “agree”)
  • συμφωνών (symfonón, “one who agrees”, participle)
  • συνεκφώνηση f (synekfónisi, “uttering together, liaison”) (grammar, phonology)
  • συνεκφωνώ (synekfonó, “utter together”)
  • ταυτοφωνία f (taftofonía, “tautophony”)
  • τετραφωνία f (tetrafonía, “tetraphony”)
  • τετράφωνος (tetráfonos, “four-voice”)
  • τηλεφωνείο n (tilefoneío)
  • τηλεφώνημα n (tilefónima, “phone call”)
  • τηλεφωνητής m (tilefonitís, “telephonist, operator”), τηλεφωνήτρια f (tilefonítria)
  • τηλεφωνία f (tilefonía, “telephony”)
  • τηλεφωνικός (tilefonikós)
  • τηλέφωνο n (tiléfono, “telephone”)
  • τηλεφωνώ (tilefonó, “phone”), τηλεφωνάω (tilefonáo)
  • τριφωνία f (trifonía) (music)
  • τρίφωνος (trífonos, “three-voice”)
  • υψίφωνος (ypsífonos, “soprano”) (music)
  • φερέφωνο n (feréfono, “mouthpiece”) (derogatory)
  • φώναγμα n (fónagma, “shouting”)
  • φωνάζω (fonázo, “shout”)
  • φωνακλάδικος (fonakládikos)
  • φωνακλάς (fonaklás), φωνακλού f (fonakloú)
  • φωνασκία f (fonaskía, “bawl”)
  • φωνασκώ (fonaskó, “bawl”)
  • φωναχτός (fonachtós)
  • φωνήεν n (foníen, “vowel”)
  • φωνηεντικός (fonientikós, “vowel related”) (adjective)
  • φωνηεντισμός m (fonientismós, “vocalisation”)
  • φωνηεντόληκτος (fonientóliktos, “thematic”) (adjective)
  • φώνημα n (fónima, “phoneme”) (phonology)
  • φωνηματική f (fonimatikí, “phonemics”)
  • φωνηματικός (fonimatikós, “phonemic”)
  • φωνημική f (fonimikí, “phonemics”) (phonology)
  • φωνημικός (fonimikós, “phonemic”)
  • φωνητική f (fonitikí, “phonetics”)
  • φωνητικό αλφάβητο n (fonitikó alfávito, “phonetic alphabet”)
  • φωνητικός (fonitikós, “vocal”)
  • φωνιατρική f (foniatrikí) (medicine)
  • φωνόγραφος m (fonógrafos, “phonograph”)
  • φωνολήπτης m (fonolíptis)
  • φωνοληψία f (fonolipsía)
  • φωνολογία f (fonología, “phonology”) (phonology)
  • φωνολογικός (fonologikós, “phonological”)
  • φωνομετρία f (fonometría, “phonometry”)
  • φωνόμετρο n (fonómetro, “phonometer”)
  • φωνομοντάζ n (fonomontáz, “phonomontage”)
  • φωνούμενος (fonoúmenos, participle)
  • χαμηλόφωνος (chamilófonos, “with low voice”)
  • and see -φωνία (-fonía), -φωνος (-fonos) and φωνο- (fono-)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.