ราชสมบัติ

From Pali rājasampatti, from rāja (“king”) + sampatti (“property; wealth”); or from Sanskrit राजसम्पत्ति (rājasampatti), from राज (rāja, “king”) + सम्पत्ति (sampatti, “property; wealth”); equivalent to Thai ราช (râat-chá-) +‎ สมบัติ (sǒm-bàt). Cognate with Old Khmer rājasampatta; Modern Khmer រាជសម្បត្តិ (réachsâmbâttĕ).

ราชสมบัติ • (râat-chá-sǒm-bàt)

1. royal office, authority, dignity, property, or wealth.
   • พระนางเจ้าเอลิซาเบธขึ้นครองราชสมบัติในปี ๑๙๕๒

     prá-naang-jâao ee-lí-saa-bèt kʉ̂n krɔɔng râat-chá-sǒm-bàt nai bpii · pan gâao-rɔ́ɔi hâa-sìp sɔ̌ɔng

     Queen Elizabeth ascended the throne in the year 1952.

   • Esther 1:4, KJV:

     ขณะที่พระองค์ทรงแสดงราชสมบัติแห่งราชอาณาจักรอันรุ่งเรืองของพระองค์

     kà-nà tîi prá-ong song sà-dɛɛng râat-chá-sǒm-bàt hɛ̀ng râat-chá-aa-naa-jàk an rûng-rʉʉang kɔ̌ɔng prá-ong

     When he shewed the riches of his glorious kingdom

   • 1 Kings 13:8, KJV:

     และคนของพระเจ้าทูลกษัตริย์ว่า "ถ้าท่านจะให้สักครึ่งราชสมบัติของท่าน

     lɛ́ kon kɔ̌ɔng prá-jâao tuun gà-sàt wâa · “tâa tân jà hâi sàk krʉ̂ng râat-chá-sǒm-bàt kɔ̌ɔng tân

     And the man of God said unto the king, If thou wilt give me half thine house,

   • Revelation 17:12, KJV:

     เขาทั้งสิบเขาที่ท่านได้เห็นนั้นคือกษัตริย์สิบองค์ที่ยังไม่ได้เสวยราชสมบัติแต่จะรับอำนาจอย่างกษัตริย์ด้วยกันกับสัตว์ร้ายนั้นหนึ่งชั่วโมง

     kǎo táng sìp kǎo tîi tân dâai hěn nán kʉʉ gà-sàt sìp ong tîi yang mâi dâai sà-wə̌əi râat-chá-sǒm-bàt dtɛ̀ɛ jà ráp am-nâat yàang gà-sàt dûai gan gàp sàt ráai nán nʉ̀ng chûua-moong

     And the ten horns which thou sawest are ten kings, which have received no kingdom as yet; but receive power as kings one hour with the beast.