อัยการ

อัย (ai, “chief; lord; master”) +‎ การ (gaan, “affair; activity; business”).

อัยการ • (ai-yá-gaan)

1. (archaic) (พระ~) royal service; government service.
2. (archaic) governmental duty, mission, or responsibility.
   • กฎมนเทิยรบาล, มาตรา ๗:

     แต่ประตูแสดงรามถึงสระแก้วอัยการหมื่นโทวาริก

     dtɛ̀ɛ bprà-dtuu sà-dɛɛng raam tʉ̌ng sà-gɛ̂ɛo ai-yá-gaan mʉ̀ʉn too-waa-rík

     The security from the Gate of Sà-dɛɛng Raam to the Crystal Pond shall be the responsibility of Mʉ̀ʉn Too-waa-rík.

3. (archaic) (พระ~) law, regulation, rule; provision thereof.
   • ประกาศพระราชบัญญัติ:

     พระราชกำหนดบทพระอัยการนั้นก็ฟั่นเฟือนวิปริตผิดซ้ำต่างกันไปเป็นอันมาก

     prá-râat-chá-gam-nòt bòt prá ai-yá-gaan nán gɔ̂ fân-fʉʉan wí-bpà-rìt pìt sám dtàang gan bpai bpen-an-mâak

     Those royal enactments and legal provisions have become distorted, perverted, erroneous, and redundant in various manners.

4. public prosecution service; public prosecution agency.
5. public prosecutor; state attorney.