lenda
Faroese
Verb
lenda (third person singular past indicative lendi, third person plural past indicative lent, supine lent)
Conjugation
v-5 | ||||
infinitive | lenda | |||
---|---|---|---|---|
present participle | lendandi | |||
past participle a7 | lendur | |||
supine | lent | |||
number | singular | plural | ||
person | first | second | third | all |
indicative | eg | tú | hann/hon/tað | vit, tit, teir/tær/tey, tygum |
present | lendi | lendir | lendir | lenda |
past | lendi | lendi | lendi | lendu |
imperative | – | tú | – | tit |
present | — | lend! | — | lendið! |
Icelandic
Pronunciation
- IPA(key): /ˈlɛnta/
- Rhymes: -ɛnta
Conjugation
lenda — active voice (germynd)
infinitive (nafnháttur) |
að lenda | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
lent | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
lendandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég lendi | við lendum | present (nútíð) |
ég lendi | við lendum |
þú lendir | þið lendið | þú lendir | þið lendið | ||
hann, hún, það lendir | þeir, þær, þau lenda | hann, hún, það lendi | þeir, þær, þau lendi | ||
past (þátíð) |
ég lenti | við lentum | past (þátíð) |
ég lenti | við lentum |
þú lentir | þið lentuð | þú lentir | þið lentuð | ||
hann, hún, það lenti | þeir, þær, þau lentu | hann, hún, það lenti | þeir, þær, þau lentu | ||
imperative (boðháttur) |
lend (þú) | lendið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
lentu | lendiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
lentur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
lentur | lent | lent | lentir | lentar | lent | |
accusative (þolfall) |
lentan | lenta | lent | lenta | lentar | lent | |
dative (þágufall) |
lentum | lentri | lentu | lentum | lentum | lentum | |
genitive (eignarfall) |
lents | lentrar | lents | lentra | lentra | lentra | |
weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
lenti | lenta | lenta | lentu | lentu | lentu | |
accusative (þolfall) |
lenta | lentu | lenta | lentu | lentu | lentu | |
dative (þágufall) |
lenta | lentu | lenta | lentu | lentu | lentu | |
genitive (eignarfall) |
lenta | lentu | lenta | lentu | lentu | lentu |
Norwegian Nynorsk
Old Frisian
Portuguese
Etymology
From Old Portuguese leenda, from Medieval Latin legenda (“a legend, story, especially the lives of the saints, originally things to be read”), neuter plural of the future past participle of Latin legō (“I read”), from Proto-Indo-European *leǵ-. Compare legenda (“subtitle; caption”).
Pronunciation
Noun
lenda f (plural lendas)
Quotations
For quotations of use of this term, see Citations:lenda.
Synonyms
Derived terms
- lenda urbana
Related terms
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.