salta

See also: Salta, saltá, saltà, saltâ, saltā, sălta, and sälta

Asturian

Verb

salta

  1. third-person singular present indicative of saltar
  2. second-person singular imperative of saltar

Catalan

Verb

salta

  1. third-person singular present indicative form of saltar
  2. second-person singular imperative form of saltar

Gothic

Romanization

salta

  1. Romanization of 𐍃𐌰𐌻𐍄𐌰

Icelandic

Pronunciation
  • Rhymes: -al̥ta

Noun

salta n

  1. indefinite genitive plural of salt

Verb

salta (weak verb, third-person singular past indicative saltaði, supine saltað)

  1. to salt (to sprinkle with salt)
  2. to salt, to cure

Conjugation
salta — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að salta
supine
(sagnbót)		 saltað
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 saltandi
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég salta við söltum present
(nútíð)		 ég salti við söltum
þú saltar þið saltið þú saltir þið saltið
hann, hún, það saltar þeir, þær, þau salta hann, hún, það salti þeir, þær, þau salti
past
(þátíð)		 ég saltaði við söltuðum past
(þátíð)		 ég saltaði við söltuðum
þú saltaðir þið söltuðuð þú saltaðir þið söltuðuð
hann, hún, það saltaði þeir, þær, þau söltuðu hann, hún, það saltaði þeir, þær, þau söltuðu
imperative
(boðháttur)		 salta (þú) saltið (þið)
Forms with appended personal pronoun
saltaðu saltiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
saltast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að saltast
supine
(sagnbót)		 saltast
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 saltandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég saltast við söltumst present
(nútíð)		 ég saltist við söltumst
þú saltast þið saltist þú saltist þið saltist
hann, hún, það saltast þeir, þær, þau saltast hann, hún, það saltist þeir, þær, þau saltist
past
(þátíð)		 ég saltaðist við söltuðumst past
(þátíð)		 ég saltaðist við söltuðumst
þú saltaðist þið söltuðust þú saltaðist þið söltuðust
hann, hún, það saltaðist þeir, þær, þau söltuðust hann, hún, það saltaðist þeir, þær, þau söltuðust
imperative
(boðháttur)		 saltast (þú) saltist (þið)
Forms with appended personal pronoun
saltastu saltisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
saltaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)		 singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 saltaður söltuð saltað saltaðir saltaðar söltuð
accusative
(þolfall)		 saltaðan saltaða saltað saltaða saltaðar söltuð
dative
(þágufall)		 söltuðum saltaðri söltuðu söltuðum söltuðum söltuðum
genitive
(eignarfall)		 saltaðs saltaðrar saltaðs saltaðra saltaðra saltaðra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 saltaði saltaða saltaða söltuðu söltuðu söltuðu
accusative
(þolfall)		 saltaða söltuðu saltaða söltuðu söltuðu söltuðu
dative
(þágufall)		 saltaða söltuðu saltaða söltuðu söltuðu söltuðu
genitive
(eignarfall)		 saltaða söltuðu saltaða söltuðu söltuðu söltuðu

Anagrams

Interlingue

Noun

salta

  1. leap

Italian

Verb

salta

  1. third-person singular present of saltare
  2. second-person singular imperative of saltare

Latin

Verb

saltā

  1. active imperative singular of saltō

Participle

salta

  1. nominative feminine singular of saltus
  2. nominative neuter plural of saltus
  3. accusative neuter plural of saltus
  4. vocative feminine singular of saltus
  5. vocative neuter plural of saltus

saltā

  1. ablative feminine singular of saltus

Latvian

Adjective

salta

  1. genitive singular masculine form of salts
  2. nominative singular feminine form of salts

Norwegian Bokmål

Alternative forms

Noun

salta n

  1. definite plural of salt

Verb

salta

  1. simple past and past participle of salte

Norwegian Nynorsk

Noun

salta n

  1. definite plural of salt

Novial

Verb

salta (past saltad, active participle saltant, passive participle saltat)

  1. jump

Portuguese

Pronunciation
  • Rhymes: -awtɐ

Verb

salta

  1. Second-person singular (tu) affirmative imperative of saltar
  2. Third-person singular (ele, ela, also used with tu and você?) present indicative of saltar

Spanish

Verb

salta

  1. Third-person singular (él, ella, also used with usted?) present indicative form of saltar.
  2. Informal second-person singular (tú) affirmative imperative form of saltar.

Swedish

Etymology 1

From Old Norse salta, from Proto-Germanic *saltaną.

Verb

salta (present saltar, preterite saltade, supine saltat, imperative salta)

  1. to salt (food or roads)
  2. to request much more payment than anticipated or deemed reasonable for a given, performed, piece of work
    Innan snickaren börjar arbeta, be honom uppskatta vad det kommer kosta så att han inte saltar räkningen efteråt.
    Before the carpenter starts to work, ask him to estimate what it will cost so that he cannot request unreasonably high payment afterwards.
Conjugation
Conjugation of salta (weak)
Active Passive
Infinitive salta saltas
Present tense saltar saltas
Past tense saltade saltades
Supine saltat saltats
Imperative salta —
Present participle saltande
Past participle saltad
  • saltning

Adjective

salta

  1. absolute singular definite and plural form of salt.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.