ήρεμος
Grec
Étymologie
- Du grec ancien ἤρεμος, ếremos.
Adjectif
| cas | singulier | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | ήρεμος | ήρεμη | ήρεμο | |||
| génitif | ήρεμου | ήρεμης | ήρεμου | |||
| accusatif | ήρεμο | ήρεμη | ήρεμο | |||
| vocatif | ήρεμε | ήρεμη | ήρεμο | |||
| cas | pluriel | |||||
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | ήρεμοι | ήρεμες | ήρεμα | |||
| génitif | ήρεμων | ήρεμων | ήρεμων | |||
| accusatif | ήρεμους | ήρεμες | ήρεμα | |||
| vocatif | ήρεμοι | ήρεμες | ήρεμα | |||
ήρεμος (írmeos) \ˈi.ɾɛ.mɔs\
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.