συνετός
Grec
Étymologie
- Du grec ancien.
Adjectif
cas | singulier | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculin | féminin | neutre | ||||
nominatif | συνετός | συνετή | συνετό | |||
génitif | συνετού | συνετής | συνετού | |||
accusatif | συνετό | συνετή | συνετό | |||
vocatif | συνετέ | συνετή | συνετό | |||
cas | pluriel | |||||
masculin | féminin | neutre | ||||
nominatif | συνετοί | συνετές | συνετά | |||
génitif | συνετών | συνετών | συνετών | |||
accusatif | συνετούς | συνετές | συνετά | |||
vocatif | συνετοί | συνετές | συνετά |
συνετός (sinetós) \si.nɛ.ˈtɔs\
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.