ωραίος
: ὡραῖος
Grec
Étymologie
- Du grec ancien ὡραῖος, hôraîos.
Adjectif
| cas | singulier | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | ωραίος | ωραία | ωραίο | |||
| génitif | ωραίου | ωραίας | ωραίου | |||
| accusatif | ωραίο | ωραία | ωραίο | |||
| vocatif | ωραίε | ωραία | ωραίο | |||
| cas | pluriel | |||||
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | ωραίοι | ωραίες | ωραία | |||
| génitif | ωραίων | ωραίων | ωραίων | |||
| accusatif | ωραίους | ωραίες | ωραία | |||
| vocatif | ωραίοι | ωραίες | ωραία | |||
ωραίος (oréos) \ɔ.ˈɾɛ.ɔs\
- Beau.
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.